Dorosłe osobniki osiągają wielkość do 1,5 m długości i około 90–100 kg wagi. Posiadają ubarwienie grzbietu w ciemne plamy na szarym tle.
Rozród
Rozród odbywa się w styczniu w północnej i zamarzniętej części morza.
Pokarm
Foki kaspijskie odżywiają się głównie rybami (m.in.: karpiowatymi i babkowatymi), skorupiakamii mięczakami. Foki mogą wpływać do estuariów rzek, by tam polować na karpie, sandacze i ryby z rodzaju Rutilus.
Zagrożenie
Na foki te - głównie na osobniki młodociane - polują m.in. bieliki. Polują na nie także ludzie dla utrzymania i handlu. Wraz z rozwojem przemysłu w rejonie Morza Kaspijskiego, zanieczyszczenia i pestycydy, które przedostają się do tego zbiornika wyrządzają widoczne szkody w środowisku naturalnym tych fok oraz osłabiają ich układ obronny, co przyczynia się do rozwoju wielu chorób.
W lutym 1978, w ciągu trzech tygodni wilki szare zabiły wiele fok w pobliżu Astrachania. Według szacunków wilki zabiły, choć nie zjadły od 17 do 40% fok zasiedlających ten region[4].
Od końca lat 90. XX w. zanotowano kilka przypadków masowego pomoru fok kaspijskich, czego przyczyną był wirus nosówki.
Według raportu Caspian Environment Programme (pol.: Program Środowiska Naturalnego Morza Kasijskiego) jeszcze sto lat temu populacja foki kaspijskiej szacowana była na 1,5 mln osobników; przed latami 80. XX w. liczbę tą oceniano już tylko na niecałe 400 tys. osobników
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz